Aart Jansen strijdt met militaire discipline tegen Parkinson

Dat was in het verleden wel anders. Aart was van 1959 tot 1992 actief bij het Korps Mariniers en reisde de hele wereld over. Hij was altijd in topconditie en ging zelfs de meest extreme omstandigheden niet uit de weg. Aan de muur in de woonkamer hangt een foto van Aart in uniform. Trots en topfit. ‘Op m’n vijftigste moest ik helaas stoppen vanwege functioneel leeftijdsontslag. Zo ging dat in die tijd.’

Ziekte van Parkinson

Aart en Wilna nemen zich voor om samen lekker te gaan reizen, maar na vijf jaar slaat het noodlot toe. Een hartinfarct is het begin van een hele rits gezondheidsproblemen. Van een goedaardige tumor in het hoofd tot huidkanker en van reuma tot de ziekte van Parkinson. ‘Ik wilde m’n vrouw de mooie plekken laten zien waar ik voor m’n werk al was geweest. Helaas is het bij een reis naar Curaçao gebleven. Dat is jammer’, zegt Aart. ‘Maar ik ben blij dat ik er nog ben. Je moet positief blijven en er het beste van maken.’

Zijn positieve instelling en militaire discipline helpen de tachtiger ook in de strijd tegen Parkinson. Hij slikt trouw z’n medicatie en traint onder begeleiding van zijn fysiotherapeut Maaike iedere week bij Van de Kamp & Lolkema. ‘Ze is belangstellend en begeleidt me heel goed’, vertelt hij. In de oefeningen ligt de nadruk op conditie, spierkracht en evenwicht. ‘Als ik een oefening twintig keer moet doen, doe ik hem 22 keer’, lacht Aart. ‘Ik ben de oudste in de oefenzaal, maar daar denk ik niet over na als ik bezig ben. Ik train zo hard mogelijk en wil goed presteren tijdens de tests. Elk kwartaal moet ik zes minuten marcheren (lopen).’

Ziekte is stabiel

Hij is zo fanatiek dat andere mensen vaak niet eens in de gaten hebben dat Aart Parkinson heeft. ‘Dat komt ook doordat er heel veel soorten van deze ziekte zijn. Niet iedereen trilt de hele dag als een blad aan een boom.’

Zoveel mogelijk blijven bewegen is cruciaal, benadrukt Aart. ‘Natuurlijk heb ik soms weleens geen zin om te fietsen, te lopen of naar de fysio te gaan, maar ik ga toch omdat ik er alles aan wil doen om niet verder achteruit te gaan. De Parkinson is gelukkig al jaren vrij stabiel en de tumor groeit slechts 1 millimeter per jaar. Je hebt helemaal niets in de hand, maar ik hoop ondanks m’n gezondheidsproblemen heel oud te worden.’

Geriatrische fysiotherapeute Nina Veenendaal.

‘Bewegen als medicijn’

Maaike Hoekstra en Nina Veenendaal zijn bij Van de Kamp & Lolkema de specialisten op het gebied van geriatrische fysiotherapie.

Ze begeleiden mensen bij wie ouderdom of ziekte een negatieve invloed heeft op het functioneren van hun lichaam. Bijvoorbeeld als mensen merken dat ze minder ver kunnen lopen of moeite hebben met opstaan of het uitvoeren van huishoudelijke taken. ‘De kwaliteit van leven verbeteren staat centraal in onze aanpak’, legt Maaike uit. ‘Vaak komen mensen naar onze praktijk, maar we behandelen en oefenen ook in de thuissituatie. We stemmen de trainingen af op de specifieke situatie van de patiënt en werken waar nodig intensief samen met de ergotherapeut, logopedist en andere zorgprofessionals.’